Tekst

Meistel wil 't neet lukke te zegge waat ik vind
Dan stamelt enne mins wie en ongeduldig kind
Ik zeuk nao de wurt die mien hert zegge wil
Maar als ik starte wil dan wûrt 't muuske stil

En vind ik de juuste wurt, wat ik eigenlijk bedoel
Daan denk ik efkes later, dat klinkt vuul te koel
Dat klinkt te onwaardig en begin waer opnieij
Maar ik krieg de juuste wurt noeits in de riej

D'r zien honderd-doezend dingen die ik gaer zegge wil
D'r zien honderd-doezend dingen, alle wurt klinke kil
D'r is mier, vuul mier op hemel en aerd
Maar van honderd-doezend dingen, bis dich 't meste wert

Ik mot d'r maar mei laeve, ik heb gen andere keus
Het maakt mîch niks mier oët wiese waat ok deus
Ik vind 't allemaol good en leg mich d'r beej neer

En geneet van ôs leefde, per oor viëf kwarteer